Mecaz-ı mürsel, bir söz sanatıdır ve bir sözün benzetme amacı gütmeden, ancak aralarında bir ilgi (yakınlık) bulunması şartıyla başka bir söz yerine kullanılmasıdır. Diğer bir deyişle, bir kavramı belirtmek için o kavramla ilgili olan başka bir kavramın kullanılmasıdır. Bu kullanımda benzetme (teşbih) amacı bulunmaz; sadece anlamca bir ilişki, bağlantı vardır.
Mecaz-ı mürselde, sözcük asıl anlamının dışında kullanılır ancak bu kullanımda benzetme amacı güdülmez. Bu, onu teşbih ve mecaz sanatlarından ayırır.
Mecaz-ı Mürsel Türleri ve Örnekleri:
Mecaz-ı mürselde birçok farklı ilgi ilişkisi bulunabilir:
Parça-Bütün İlişkisi: Bütün kastedilerek parça söylenir veya parça kastedilerek bütün söylenir.
İç-Dış İlişkisi (Kap-İçerik İlişkisi): Kabın içinde bulunan şey kastedilerek kabın adı söylenir veya tersi.
Yer-Yönetilen İlişkisi: Bir yer söylenerek o yerde yaşayanlar veya yönetilenler kastedilir.
Neden-Sonuç İlişkisi: Neden söylenerek sonuç veya sonuç söylenerek neden kastedilir.
Eser-Sanatçı İlişkisi: Bir sanatçının eseri söylenerek sanatçının kendisi kastedilir.
Genel-Özel İlişkisi: Genel bir kavram söylenerek özel bir durum veya özel bir durum söylenerek genel bir kavram kastedilir.
Araç-Amaç İlişkisi: Bir araç söylenerek o araçla yapılan iş veya amaç kastedilir.
Mecaz-ı mürsel, anlatımı zenginleştiren, yoğunlaştıran ve daha etkili hale getiren bir söz sanatıdır. Metinlerdeki anlam derinliğini artırır ve okuyucunun düşünsel bir yolculuğa çıkmasına olanak tanır.